Το κλάδεμα της κερασιάς γίνεται κάθε χρόνο μέσα στο χειμώνα, τους μήνες Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου, όταν η κερασιά βρίσκεται σε κατάσταση λήθαργου. Η χειμερινή περίοδος είναι η κατάλληλη εποχή κλαδέματος για όλα τα φυλλοβόλα καρποφόρα δέντρα.  Kλαδεύουμε τις κερασιές σε μέρες που διαθέτουν ηλιοφάνεια και περιορισμένη υγρασία ώστε να περιορίσουμε τον κίνδυνο προσβολής από μυκητολογικές και βακτηριακές ασθένειες. Μετά το κλάδεμα, ψεκάζουμε τις κερασιές με χημικό σκεύασμα χαλκού και καλύπτουμε τις τομές με πάστα κλαδέματος. Το κλάδεμα της κερασιάς, όπως και σε όλα τα καρποφόρα δέντρα, διαχωρίζεται σε κλάδεμα διαμόρφωσης που γίνεται στα νεαρά δέντρα κερασιάς και το ετήσιο κλάδεμα καρποφορίας που γίνεται στα μεγαλύτερα δέντρα κερασιάς. 

Συστήματα διαμόρφωσης κερασιάς : 

• Ελεύθερα δέντρα (κύπελλο) : Ο κεντρικός κορμός της κερασιάς διαμορφώνεται σε ύψος περίπου μισό μέτρο, από τον οποίο αναπτύσσονται 3-5 κεντρικοί βραχίονες που σχηματίζουν γωνία 60 μοιρών με τον κορμό. Κάθε βραχίονας φέρει δύο βασικούς κλάδους: ο πρώτος σε απόσταση μισό μέτρο από τη βάση του βραχίονα και ο δεύτερος σε απόσταση 70 εκατοστά, σε αντίθετη κατεύθυνση από τον πρώτο. 
• Παλμέτα : Τα φυτά υποστηρίζονται από κολόνες συνδεδεμένες με σύρματα και υπάρχει πυκνή φύτευση που δεν ξεπερνάει το 1 μέτρο ανά φυτό. Η διαμόρφωσή τους επιβάλλει αυστηρό κλάδεμα και αποστάσεις ιδανικές για να φωτίζονται σωστά όλα τα “μάτια” δηλαδή οι μελλοντικοί καρποί. Ο κεντρικός κορμός θα πρέπει να έχει ίδιο πάχος από το έδαφος μέχρι την κορυφή και επίσης το υποκείμενο του φυτού να είναι έξω από το χώμα.