ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΚΥΔΩΝΙΑΣ

Η κυδωνιά (επιστ. Κυδωνέα η προμήκης, Cydonia oblonga συνώνυμα Cydonia vulgaris Pers. και Pyrus cydonia L.) είναι οπωροφόρο δέντρο της οικογένειας των Ροδοειδών. Η καταγωγή της, είναι από την περιοχή του Καυκάσου ή το Ιράν και ο καρπός της είναι το κυδώνι. Ως καλλιεργούμενο φυτό προτιμά τα πηλοαμμώδη εδάφη, όπως επίσης και τα υγρά, αρκεί να στραγγίζονται καλά.

ΦΥΤΩΡΙΑ ΔΗΜΟΥ
Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με μοσχεύματα, παραφυάδες και καταβολάδες. Ζει μέχρι και 50 χρόνια. Είναι δέντρο γνωστό από τα αρχαιότατα χρόνια, όταν και ήταν αφιερωμένο στην Αφροδίτη. Για το λόγο αυτό ονομάζεται και «Μήλο της Αφροδίτης»
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΦΥΤΩΝ
ΜΗΝΕΣ
- ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
- ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
- ΜΑΡΤΙΟΣ
ΕΔΑΦΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
Η κυδωνιά είναι ένα μικρό δέντρο που δεν έχει πολλές απαιτήσεις. Για την διακοπή του ληθάργου των οφθαλμών της απαιτεί μία περίοδο χαμηλών θερμοκρασιών κάτω από (0-7οC) γύρω στις 500 ώρες. Είναι αυτογόνιμο φυτό αλλά με την σταυρεπικονίαση δίνει καλύτερα αποτελέσματα. Για να ωριμάσουν πλήρως οι καρποί του απαιτεί μακρά περίοδο υψηλών θερμοκρασιών.
Επίσης αντέχει πολύ καλά στις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα αν και είναι φυτό που προσαρμόζεται καλύτερα στις νότιες περιοχές. Μπορεί να αντέξει θερμοκρασίες του χειμώνα μέχρι τους -27ο C. Είναι φυτό που μπορεί να καλλιεργηθεί σε μία μεγάλη ποικιλία εδαφών με καλή στράγγιση αλλά και διαφορετικών κλιματικών συνθηκών, αν και προτιμά τα μέσης συστάσεως εδάφη που έχουν το κατάλληλο ποσοστό υγρασίας που έχει ανάγκη το φυτό κατά το καλοκαίρι. Το ρΗ στο οποίο προσαρμόζεται καλύτερα είναι το ουδέτερο ή το ελαφρώς όξινο. Η κυδωνιά δεν αποδίδει σε ασβεστούχα εδάφη. Το φυτό αυτό σε σχέση με άλλα καρποφόρα δέντρα, μπορεί να καλλιεργηθεί και να δώσει καλά αποτελέσματα, ακόμη και σε βαριά αργιλώδη εδάφη. Το έδαφος που πρόκειται να καλλιεργηθεί θα πρέπει να είναι προφυλαγμένο από τους ισχυρούς ανέμους του χειμώνα.
Είναι φυτό που δεν αναπτύσσεται καλά σε χωράφια που δεν έχουν μεγάλη ηλιοφάνεια. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε περιοχές με υψόμετρο μέχρι 900 μέτρα.


ΛΙΠΑΝΣΗ
Οι υπόλοιποι περιποιήσεις της κυδωνιάς είναι ελάχιστες. Σε συγκαλλιέργεια μετά λαχανικών ή άλλων οπωροφόρων δένδρων δεν επιζητεί ετέρας φροντίδας, ως επωφελούμενη των περιποιήσεων εκείνων. Σε μονοκαλλιέργεια δε αρκείται σε ένα όργωμα πριν το χειμώνα και 1-2 σκαλίσματα την άνοιξη. Αλλά και η τυχόν παραμέληση αυτών την αφήνει αδιάφορη εξακολουθώντας να παράγει αδιάκοπα και άφθονα. Εν τούτοις όμως είναι παρατηρημένο, ότι οι καλώς και επιμελημένες καλλιεργούμενοι κυδωνιές αποδίδουν προϊόντα ογκωδέστερα και ποιοτικώς ανώτερα. Ως εκ της μεγάλης συνήθως παραγωγής και πλούσιας σαρκώδους μάζας των καρπών, η λίπανση αυτής είναι αναγκαιότατη τουλάχιστον ανά 2-3 έτη. Για αυτό είναι αξιοσύστατη η αποσυντεθειμένη κοπριά σε ποσότητα 30-50 οκάδων κατά δένδρο, στα δε πλούσια σε οργανικές ουσίες εδάφη, τα χημικά λιπάσματα τύπου 4-10-10 σε ποσότητα 1 – 1,5 οκάδων κατά δένδρο ή 60- 100 οκάδων κατά στρέμμα, εφαρμοζόμενα νωρίς το φθινόπωρο, μετά την συγκομιδή των καρπών.
ΚΛΑΔΕΜΑ
Η κυδωνιά, μετά την μεταφύτευση της, αφινόμενη ελεύθερη αναπτύσσει πλήθος κλάδων και παραφυάδων λαμβάνουσα διαμόρφωση αληθούς θάμνου. Με την εφαρμογής όμως καταλλήλου κλαδεύματος καθίσταται ευχερώς μονόκορμος ή πολύκορμος, κατά τις απαιτήσεις του καλλιεργητού. Προς σχηματισμό μονοκόρμου δένδρου, πρέπει να αφαιρούνται όλες οι αναπτυσσόμενες παραφυάδες στη βάση, η δε διασταύρωση να κανονίζεται σε ύψος 1 -1,20 μ. ή πολύ χαμηλά 25-40 πόντους. Η χαμηλή διασταύρωση για τις μη συγκαλλιεργούμενες φυτείες πρέπει να θεωρείται προτιμητέα, επειδή ο κορμός δεν λαμβάνει πάντοτε καλή και κάθετη κατεύθυνση. Στους μάλλον υγρούς και γονίμους τόπους ενδείκνυται ο σχηματισμός πολύκορμων δένδρων εκ 3-5 βραχιόνων αρχομένων εκ της βάσεως, για διατηρήσεως ισαρίθμων παραφυάδων συμμετρικός κατευθυνόμενων και των όποιων το ύψος δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 3-4 μ.