ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΜΟΥΡΙΑΣ

Η μουριά είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό το οποίο ανήκει στην τάξη ουρτικώδη και στην οικογένεια μορείδες. Είναι μακρόβιο δένδρο με γυαλιστερά, πράσινα φύλλα, καρδιόσχημα ή έλλοβα. Ταξινομούνται 12 περίπου είδη μουριάς. Αντέχει την ξηρασία, την ατμοσφαιρική μόλυνση και την αλατότητα, ενδείκνυται για μεμονωμένες φυτεύσεις, δενδροστοιχίες και δημιουργία σκιάσεων. Υπάρχουν ποικιλίες καρποφόρες, άκαρπες και κρεμοκλαδείς. Καθε Xειμώνα χρειάζεται αυστηρό κλάδεμα ενώ το Καλοκαίρι θέλει σύχνα ποτίσματα. Έχει καταγωγή από τη Βόρεια Αμερική και την Ασία.

ΦΥΤΩΡΙΑ ΔΗΜΟΥ

 Ο κορμός του δέντρου περιέχει ένα γαλακτώδες υγρό σε άφθονη ποσότητα και γίνεται εμφανές αυτό όταν τραυματιστεί. Τα φύλλα της είναι οδοντωτά μεγάλα σε σχήμα καρδιάς, με τα οποία οι “υπομονετικοί” άνθρωποι παρατηρούσαν το σκουλήκι του μεταξοσκώληκα να υφαίνει το κουκούλι του κι απ’ αυτό να βγάζει το πολύτιμο μετάξι του. Τα άνθη της μονογενή με απλό περιάνθιο και μονόχωρη ωοθήκη που αποτελείται από δύο συνήθως καρπόφυλλα, διατάσσονται δε σε αρσενικές και θηλυκές ταξιανθίες. Ο καρπός της μουριάς είναι το μούρο.

ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΦΥΤΩΝ

ΜΗΝΕΣ

  • ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
  • ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
  • ΜΑΡΤΙΟΣ

ΕΔΑΦΟΣ

Η μουριά μπορεί να φυτευτεί σε όλους τους τύπους εδαφών, σε γόνιμα και πλούσια σε οργανική ουσία. Το χώμα πρέπει να είναι νωπό, χωρίς να κρατά υπερβολική υγρασία. 

image006
moiria_03

ΚΛΙΜΑ

Φυτεύεται σε ηλιόλουστες θέσεις όπου δημιουργεί πυκνή σκιά και προτιμά τα υπήνεμα σημεία του κήπου. Είναι ανθεκτική στην ξηρασία και κατάλληλη για φύτευση σε παραθαλάσσιες περιοχές. Είναι ανθεκτική και στις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα. Αντέχει σε περιοχές με έντονη ατμοσφαιρική ρύπανση.

ΛΙΠΑΝΣΗ

Σχετικά με τη λίπανση της μουριάς, τα τέλη του χειμώνα, θα χρειαστεί προσθήκη κοπριάς και κομπόστ ή λιπάσματος με υψηλή περιεκτικότητα σε άζωτο αν μας ενδιαφέρει η ανάπτυξη του φυλλώματος, αλλά και με κάλιο αν μας ενδιαφέρει η καρποφορία της μουριάς.

ΚΛΑΔΕΜΑ

Σε πολλές περιπτώσεις η μουριά κλαδεύεται πολύ αυστηρά, όπου αφαιρούνται ακόμα και οι βραχίονες. Ωστόσο η συνήθεια αυτή έχει προέλθει από τις καλλιέργειες μουριάς για παραγωγή φύλλων, με σκοπό την εκτροφή του μεταξοσκώληκα. Σαν καλλωπιστικό δέντρο η μουριά δεν απαιτεί αυστηρό κλάδεμα. Αρκεί να αφαιρούνται τα ξερά και μη υγιή κλαδιά. Για τη διαμόρφωση του δένδρου, συνήθως αφήνονται 3 – 4 κλαδιά (βραχίονες), σχεδόν παράλληλα με το έδαφος. Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται μεγάλη επιφάνεια για σκίαση. Στις δεντροστοιχίες το ετήσιο κλάδεμα αποσκοπεί στον περιορισμό του ύψους και τη διατήρηση του σχήματος του δέντρου.