ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΡΟΔΑΚΙΝΙΑΣ

Η Ελλάδα παράγει ετησίως από 300.000-1.000.000 τόνους, εξαρτώμενη, όπως είναι προφανές, από τους ανοιξιάτικους παγετούς. Η Ελλάδα παράγει λίγα νεκταρίνια, κανονικές προς μέτριες ποσότητες επιτραπέζιων ροδάκινων (και οι φυτεύσεις αυξάνονται ταχύτατα) και ο βασικός όγκος της παραγωγής είναι συμπύρηνα ροδάκινα που προορίζονται για κονσερβοποίηση αφού η χώρα αποτελεί την μεγαλύτερη εξαγωγό χώρα κομπόστας ροδάκινου στον κόσμο. Κατέχει την 5η θέση στον κόσμο εξαγωγής ροδάκινων και την 3η θέση στην Ευρώπη. Καλλιεργείται ευρέως στη Μακεδονία και ιδιαίτερα στους νομούς Ημαθίας και Πέλλης. Τελευταία γίνεται μια προσπάθεια παραγωγής ροδάκινων εκτός εποχής στη Δυτική Πελοπόννησο.

ΦΥΤΩΡΙΑ ΔΗΜΟΥ

Η ροδακινιά (Prunus persica) έχει ενδιαφέρουσα προέλευση που χάνεται στο παρελθόν. Οι περισσότεροι ιστορικοί πιστεύουν ότι προήλθε από την Κίνα πριν από χιλιάδες χρόνια, εξελίσσοντας την καλλιέργειά της στην αρχαία Περσία. Μέσω εμπορικών διαδρομών, έφθασε στην Ευρώπη και στην Αμερική και έγινε ένα δημοφιλές φυτό παγκοσμίως. Σήμερα, η ροδακινιά αποτελεί εμβληματική καλλιέργεια με γλυκά, χυμώδη ροδάκινα που απολαμβάνουν καταναλωτές σε όλο τον κόσμο. 

ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΦΥΤΩΝ

ΜΗΝΕΣ

ΕΔΑΦΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

Η ροδακινιά προτιμά εδάφη με καλή αποστράγγιση, αποφεύγοντας τη στάση του νερού στις ρίζες. Επίσης, ευνοείται από εδάφη με μέτρια υγρασία και ορισμένη διαπερατότητα. Η ροδακινιά ευδοκιμεί σε ελαφριά έως μέτρια οξύτητα εδάφους, με pH περίπου 5.0-7.0. Επιπλέον, η παρουσία θρεπτικών στο έδαφος, όπως ο σίδηρος, το άζωτο και το κάλιο, είναι ουσιώδης. Ενόψει όλων αυτών, η προσαρμογή της φροντίδας του εδάφους είναι κρίσιμη για την επιτυχημένη καλλιέργεια της ροδακινιάς.

ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ

Gf

ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

Το ροδάκινο προτιμά ήπιες χειμερινές θερμοκρασίες για την αποφυγή πιθανών καταψύξεων των καρπών κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης. Οι θερινές θερμοκρασίες κοντά στους 25-35°C ευνοούν την ανθοφορία και την επιτυχημένη ανάπτυξη των καρπών. Η ροδακινιά επωφελείται από ηλιόλουστες περιόδους κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού, ενώ το κλίμα δεν πρέπει να παρέχει υγρασία για την αποφυγή ασθενειών στους καρπούς αλλά και στο φυτό. Οι κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες συμβάλλουν στην ευημερία και την παραγωγικότητα της ροδακινιάς. 

ΚΛΑΔΕΜΑ

Η ροδακινιά διαθέτει τη ζωηρότερη βλάστηση από τα περισσότερα καρποφόρα δέντρα και ανταποκρίνεται πολύ θετικά όταν λαμβάνει το κατάλληλο κλάδεμα. Αν όμως δεν τη φροντίσουμε και την αφήσουμε ακλάδευτη, πολύ σύντομα χάνει τη ζωτικότητα και την παραγωγικότητα της.

Κατάλληλη εποχή για να κλαδέψουμε τη ροδακινιά είναι από τις αρχές Φεβρουαρίου ως αρχές Μαρτίου, μετά το τέλος των χειμωνιάτικων παγετών. Σε νεαρά δενδρύλλια ροδακινιάς, γίνεται το κλάδεμα διαμόρφωσης για να αποκτήσουν το κατάλληλο σχήμα καθώς αναπτύσσονται και να δώσουν ικανοποιητική παραγωγή τα επόμενα χρόνια. Σε μεγαλύτερα δέντρα ροδακινιάς γίνεται το κλάδεμα καρποφορίας που αφορά το ετήσιο κλάδεμα που κάνουμε κάθε χρόνο και στοχεύει στην διατήρηση της καρποφορίας. 

Σε επαγγελματικές καλλιέργειες ροδακινιάς, το κλάδεμα διαμόρφωσης περιλαμβάνει διάφορα σχήματα που δίνουν υψηλή παραγωγή (παλμέτα, ελεύθερα). Η επιλογή του σχήματος διαμόρφωσης εξαρτάται από την καλλιεργούμενη ποικιλία, τις εδαφικές και καιρικές συνθήκες καθώς και τις καλλιεργητικές πρακτικές.

Απολυμαίνουμε τα εργαλεία με διάλυμα χλωρίνης 2% ή οινόπνευμα, κατά το κλάδεμα από τη μια ροδακινιά στην άλλη και αφού ολοκληρωθεί το κλάδεμα, πραγματοποιούμε ψεκασμό με διάλυμα χαλκού και αλείφουμε με πάστα τις μεγάλες τομές των κλαδιών για την πρόληψη μυκητολογικών και βακτηριακών ασθενειών.