ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ

Η Τριανταφυλλιά (επιστ. Ροδή, Rosa) είναι γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae). Είναι καλλωπιστικό και φυλλοβόλο φυτό. Αποτελείται από τη ρίζα, τον βλαστό, τα φύλλα και τα μπουμπούκια της. Η ρίζα της τριανταφυλλιάς είναι αποξυλωμένη και διακλαδίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Συνεχίζοντας, ο βλαστός της αρχικά είναι τρυφερός και πράσινος, ενώ κάποια στιγμή αρχίζει να σκληραίνει και να αποξηραίνεται. Επίσης, ο βλαστός εξωτερικά έχει αγκάθια, όπως και τα φύλλα στις άκρες τους. Τα άνθη της τριανταφυλλιάς βγαίνουν στις άκρες των τρυφερών βλαστών. Στην αρχή είναι κλειστά τα μπουμπούκια της, ενώ σιγά σιγά αρχίζουν να ανοίγουν και να ξεπετάγονται τα πέταλα. Τα πέταλα έχουν διάφορα χρώματα όπως λευκό, κόκκινο, ροζ, κίτρινο και άλλα.

ΦΥΤΩΡΙΑ ΔΗΜΟΥ

Το χρώμα των λουλουδιών τους είναι ανάλογο με την ποικιλία της κάθε τριανταφυλλιάς. Η τριανταφυλλιά πολλαπλασιάζεται με πέντε τρόπους. παράρριζα, σπέρματα, καταβολάδες, μοσχεύματα και μπόλιασμα. Η τριανταφυλλιά, εκτός απο την ομορφιά και τα ευωδιαστά άνθη, παρέχει και αιθέριο αρωματικό λάδι εξαιρετικής ποιότητας, που παίρνουμε από τα ροδοπέταλά της και που χρησιμεύει στην παρασκευή αρωμάτων. Επίσης τα πέταλα των τριαντάφυλλων, κυρίως τα ροζ, μπορούν να γίνουν και γλυκό.

ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΦΥΤΩΝ

ΜΗΝΕΣ

ΦΥΤΕΥΣΗ

Η θερμοκρασία κατά τις μέρες που ακολουθούν τη φύτευση είναι η πιο κρίσιμη. Σ’ αυτή την περίπτωση και μόνο εφόσον είναι χαμηλότερη από τους -5o C σκεπάστε για μερικές μέρες τα κλαδιά με ξερά φύλλα και όσο γίνεται στεγνό χώμα. Αν φυτεύετε σε ζεστή περίοδο, ιδιαίτερα σε νότιες περιοχές φροντίστε να δώσετε πολύ νερό στην αρχή με τη φύτευση. Στη συνέχεια τα ποτίσματα να γίνονται σχετικά συχνά αλλά όχι μεγάλες δόσεις ώστε το νερό να μην στέκεται. Θα παρατηρήσετε ότι οι τριανταφυλλιές σας θα μεγαλώνουν πολύ γρήγορα. Αν φυτεύετε από τα μέσα της Άνοιξης ή το Καλοκαίρι τότε πρέπει απαραίτητα να προμηθευτείτε τις τριανταφυλλιές σας έτοιμες φυτεμένες σε γλάστρα από τα Φυτώριά μας και να τις φυτέψετε με τη “μπάλα” δηλαδή με το χώμα που συγκρατείται γύρω από τις ρίζες. Προσέξτε ώστε να μη σπάσει η “μπάλα” γιατί τότε το φυτό είναι πιθανό να ξεραθεί. Η καλύτερη εποχή για φύτευση της τριανταφυλλιάς είναι από τον Νοέμβριο ως τον Μάρτιο. Μπορεί να φυτευτεί όμως και από τον Οκτώβριο ως και τον Μάιο. Η πρώιμη φύτευση προκαλεί πρώιμη και παρατεταμένη ανθοφορία τον πρώτο χρόνο και μετά το φυτό εξαντλείται. Για να φυτευτεί μια τριανταφυλλιά θα πρέπει να είναι υγιής και απαλλαγμένες από ιώσεις ή άλλες ασθένειες. Αυτές μπορεί να διαπιστωθούν από την ευρωστία του φυτού και τον χρωματισμό των φύλλων. Δηλαδή μια υγιής τριανταφυλλιά διακρίνεται από την ομοιομορφία του χρωματισμού των φύλλων της, από την απουσία στιγμάτων, από το βαθύ πράσινο των φύλλων της. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα όμως, όσον αφορά τις φυλλοβόλες τριανταφυλλιές, η επιλογή είναι πιο δύσκολη και στηρίζεται στην αξιοπιστία του προμηθευτή. Δύο εβδομάδες πριν από τη φύτευση, καλό είναι το έδαφος να σκαφτεί σε βάθος 30 – 40 εκ. και να ενσωματωθεί χωνεμένη κοπριά ή καλής ποιότητας φυτόχωμα. Ωστόσο θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο έδαφος όπου προϋπήρχε τριανταφυλλιά, το χώμα θα πρέπει να αντικατασταθεί σε βάθος 40 – 50 εκ. Ο λάκκος φύτευσης θα πρέπει να είναι αρκετά μεγαλύτερος από την μπάλα χώματος της τριανταφυλλιάς. Οταν το φυτό είναι «εμβολιασμένο» ή μπολιασμένο, όπως ονομάζεται, (δηλαδή έχει εμβολιαστεί μια ήμερη ποικιλία πάνω σε μια άγρια) και υπάρχει κίνδυνος παγετού, καλό είναι το σημείο εμβολιασμού να είναι 5 εκ. κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Ο λάκκος συμπληρώνεται με το εδαφικό μείγμα που προαναφέρθηκε. Ενώ στη συνέχεια ακολουθεί άφθονο πότισμα.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Το κλίμα της χώρας είναι ιδανικό για της απαιτήσεις της τριανταφυλλιάς, τόσο σε θερμοκρασία όσο και σε ηλιοφάνεια. Μάλιστα πρέπει να σημειωθεί ότι η ανθοφορία του φυτού είναι ανάλογη της ηλιοφάνειας κατά τη διάρκεια του έτους. Ενα πρόβλημα που μπορεί να δημιουργηθεί είναι η χαμηλή ατμοσφαιρική και εδαφική υγρασία κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αυτό μπορεί όμως να αντιμετωπιστεί με τακτικές αρδεύσεις αλλά χωρίς υπερβολική ποσότητα νερού.

ΛΙΠΑΝΣΗ

Για την αφρατοποίηση του εδάφους και την απομάκρυνση των ζιζανίων πρέπει να γίνεται επιφανειακό σκάλισμα. Ετσι επιτυγχάνεται καλύτερος αερισμός του εδάφους, βελτιώνεται η διακίνηση του νερού και μειώνεται ο «ανταγωνισμός» σε νερό και θρεπτικά στοιχεία, μεταξύ των ζιζανίων και της τριανταφυλλιάς. Κανονικά πρέπει να γίνονται τέσσερα – πέντε επιφανειακά σκαλίσματα τον χρόνο. Το βαθύ σκάψιμο θα πρέπει να αποφεύγεται επειδή καταστρέφει τις ρίζες.Επίσης το έδαφος γύρω από το φυτό μπορεί να καλυφθεί με άχυρο, ώστε να εμποδίζεται η ανάπτυξη ζιζανίων και η απώλεια νερού. Ετσι προστατεύονται και οι ρίζες από το κρύο του χειμώνα. Για τον εμβολιασμό του φυτού με θρεπτικά στοιχεία καλό είναι να προστίθεται χωνεμένη κοπριά κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Η προσθήκη συμπληρωματικής λίπανσης πρέπει να γίνεται με μέτρο. Ενδείκνυται ο διαφυλλικός ψεκασμός (ψεκασμός φυλλώματος), με λιπάσματα που απορροφούνται ταχύτερα.